Enter #5 Karl Philips - ETA (Estimated Time Of Arrival)

Comitee Mu.ZEE 2.0 stelt voor : 

Karl Philips - ETA (Estimated Time of Arrival)

We zien een stapeling van drie volumes: ingepakte, monumentale postpakketten. De gestapelde  sculpturen zijn drie uitvergrote logo's van gekende koerierbedrijven: FedEx, DHL en TNT. Elk afzonderlijk pakket, elk logo, werd geleverd en getransporteerd door het bedrijf dat bij elk logo hoort.

Zoals ook de titel benadrukt, vestigt dit sculpturale project de aandacht op het proces van het transport: de procedure dat een (kunst)object doorloopt vanaf het verlaten van het  atelier van de kunstenaar tot op de plaats waar het wordt geëxposeerd. Het inhuren van een transportbedrijf is een symptoom van bedrijvigheid, dus we zouden als kijker verleid kunnen worden dit te zien als een (oppervlakkig) statussymbool voor een jonge, ondernemende kunstenaar. Het beeld dat Philips hiermee schetst, toont een schijnbaar nutteloos, dadaïstisch mechanisme: elk bedrijf transporteert slechts zijn eigen logo. Het zelfreferentiële beeld zou een symbool kunnen zijn voor de dubieuze moraal en de machteloze "vrijheid" van een kunstenaar die zichzelf handhaaft in artistieke circuits met werk dat institutionele kritiek ademt.

Bij nadere inspectie wordt de toon complexer: in de zijkant van elke sculptuur zien we een geopend luik, waardoor we ook de binnenkant van de vormen kunnen zien. De holle, normalerwijze onzichtbare kant van het beeld waarin, het transportgegeven indachtig, een verstekeling zou kunnen meereizen, noopt tot verwondering bij de kijker. Een knipoog naar een potentiële menselijke aanwezigheid, veroorzaakt door het blootleggen van een ingang tot de zelfkant van het beeld, refereert o.a. aan het idee van de verstekeling en vooral aan de actualiteit van de vluchteling. Misschien is die verstekeling wel de kunstenaar zelf, de acteur in zijn eigen scenografie. Zo wordt de opengewrikte plaats voor een lichamelijk spoor een bijna ironiserende manier van de maker om ons te herinneren aan "de hand van de kunstenaar": via de ambiguiteit van het teken, verandert een gesuggereerde aanwezigheid het beeld. Denk bijvoorbeeld aan De Ontmoeting van Gustave Courbet waarin de kunstenaar zichzelf herwaardeerde als de protagonist van de voorstelling, een precedent voor verdere artistieke ontwikkelingen in de 19e en 20e eeuw. Misschien is dat wat Karl Philips' suggestieve constellatie ook wil zijn: een precedent.

Een precedent, een voorganger, een voorstel tot mythevorming. Er wordt een verhaal gesuggereerd, een verwachting. De titel "Estimated Time of Arrival" (geschatte tijd van aankomst) impliceert ook dat we de bestemming nog niet bereikt hebben, dat dit iets is dat 'ervoor komt'. Het kan de toekomst beïnvloeden maar hoe en wanneer is niet zeker, het is een schatting. Het belangrijkste is dat Karl Philips de poging initieert. Zoals Epeius, de ontwerper van het mythologische paard van Troje, schijnt hij niet te beroerd om ook een plaats voor zichzelf te voorzien in zijn creatie en mee één van de helden te worden. Maar laten we vooral niet vergeten dat Epeius, de meest getalenteerde timmerman van het Griekse leger, een fictief personage is, vooral bekend vanwege de beschrijvingen van de dichter Homerus. Een dichterlijke, poëtische benadering vat misschien het beste de positie samen die Karl Philips hier inneemt, refererend aan de grens tussen maatschappelijke participatie en het ontbloten van haar zelfkant, de grens tussen heldendom en eenzaamheid. Zoals wij onze helden in de publieke ruimte eren met een standbeeld op een sokkel en gedenken  in onze publieke ruimte, is ook het gelaagde scenario dat hier geponeerd wordt misschien wel een eerbetoon: een poëtische hommage aan de bouwer. Maar evengoed is het een actuele oproep aan andere helden om mee de reis te maken.

Wim Van der Celen