Christuskop , 1937

In 1937 legde Permeke zich voor het eerst toe op het beeldhouwen. Hij was vijftig jaar en kende niets van beeldhouwtechnieken. Aanvankelijk legde hij zich toe op het boetseren van kleine vormen in klei, in het formaat van een hand. Zo ontstonden verschillende figuren waarvan de vormen eerder primitief of zelfs prehistorisch aandeden. Zijn eerste grote sculptuur was een liggende Christus. Van de kop maakte hij verschillende variaties en ook van de handen maakte hij afzonderlijke afdrukken. Oorspronkelijk had de Christuskop een meer realistische uitdrukking. Dat beeld werd gegoten in beton en werd geplaatst op het graf van Gust De Smet te Deurle. Hij maakte ook gipsen afgietsels van zijn Christuskop. Met een beitel kapte hij vervolgens delen weg uit het gezicht en maakte er nieuwe afgietsels van. Bepaalde delen schilderde hij zwart om nog sterkere vormcontrasten te bereiken. Toen waarschijnlijk de neus eens in de mal bleef steken, herleidde hij de kop tot een van de meest expressieve Christusgezichten. Met de beitel kapte hij overal stukken weg om een vormeenheid te bereiken. Het feit dat hij deze Christus liggend uitvoerde, doet vermoeden dat hij bij aanvang nog last had met de ruimtelijke dimensie van zijn sculpturen.