Ballerina ,

Alice Frey groeit op in Antwerpen, maar zal door het uitbreken van WO I bijna anderhalf jaar in Oostende wonen, waar ze met haar familie net op vakantie was bij haar opa. Die periode zal later cruciaal blijken, want ze ontmoet James Ensor met wie ze bevriend raakt. Hij bezorgt haar verf en leert haar tekenen. Terug in Antwerpen volgt ze lessen aan de Academie en mengt ze zich in de Antwerpse avant-garde kringen die in de jaren twintig een hoogtepunt kennen. Niettemin sluit ze zich niet aan bij deze stroming, maar ontwikkelt ze een geheel eigen idioom, veeleer impressionistisch licht en kleurrijk, poëtisch, dromerig en melancholisch. Aanvankelijk schoorvoetend, maar niettemin al met een herkenbare signatuur. Zo bv. in het werk De kanten kraag, een portret van een jonge knappe vrouw. Haar korte haarsnit en smalle ovale gezicht accentueren haar lange hals. De witte kanten kraag trekt de aandacht in het overwegend grijze doek. Op enkele blauwe accenten op de schouders na zijn het vooral de roze wangen die het portret doen blozen én leven. Ook in de daaropvolgende werken valt het persoonlijke karakter van haar werk van meet af aan op, het is optimistisch en uitermate kleurrijk. Vormen bouwt ze op door en in functie van het coloriet. Ze gebruikt geen dikke verflagen en heeft lak aan strakke composities. In een wereld van fantasie en verbeelding, met droomdecors vol clowns, harlekijnen en feestende mensen viert ze het leven in al haar schoonheid.