Blow-Up!

-
Benjamin Verhoeven, Somebody was trying to kill somebody else, 2014 (still). Collectie Mu.ZEE
 

De collectietentoonstelling ‘Blow-Up!’ is opgebouwd rond de gelijknamige filmklassieker van Michelangelo Antonioni die hiermee een reflectie biedt op het medium film. Een fragment ervan werd toegeëigend en herwerkt door videokunstenaar Benjamin Verhoeven, wiens werk een centrale rol speelt in de tentoonstelling en deel uitmaakt van de Mu.ZEE collectie. De video van Verhoeven gaat net zoals de andere geselecteerde kunstwerken in op het materiaal of medium waaruit het werd opgebouwd.

De protagonist uit ‘Blow-Up’ is een fotograaf die stiekem een verliefd koppel in een park capteerde. Een uitvergroting van een van zijn foto’s – een blow-up dus – onthult een man die zijn pistool richt op het gefotografeerde koppel. Dit onthutsende beeld vertelde de fotograaf meer dan hij met zijn blote oog had kunnen vatten. Hij had de man met het pistool in het echt immers niet waargenomen, maar ontdekte dit door in te zoomen op zijn beeldmateriaal. Dit verhaal vormt een metafoor voor de manier waarop cinema werkt. Een film ontstaat door een aaneenschakeling van beelden die vanuit een bepaalde hoek met een uitgekiende kadrering en ritmiek zijn vastgelegd en gemonteerd. De blik van de toeschouwer wordt geleid en verleid en krijgt voorgeschoteld wat de maker wil vertellen. De blow-up maakt de kijker bewust van diens voyeuristische positie waardoor de werking van het medium film naar de voorgrond treedt. Benjamin Verhoeven maakte in ‘Somebody was trying to kill somebody else’ (2014) een gelijkaardige reflectie door een scène uit ‘Blow-Up’ in te scannen en vervolgens terug om te zetten naar video. Zo creëerde hij een gefragmenteerde versie van de film die de nadruk legt op de filmische eigenschappen zoals de cameraperspectieven en bewegingen van de acteurs. Naast de mentale referenties naar cinema die vervat zitten in ‘Blow-Up’, maakt Verhoeven dus ook een fysieke analyse van een film.

‘Blow-Up!’ toont werk van verschillende kunstenaars die zoals Michelangelo Antonioni een reflectie bieden op de disciplines waarmee ze werken. De geselecteerde kunstwerken werpen een nieuw licht op hun materiaal en net zoals bij een blow-up maken ze een uitvergroting van de eigenschappen van een medium. Zo spelen tweedimensionale kunstwerken als schilderijen en tekeningen graag met het creëren van diepte en ontstaan er mengvormen tussen fotografie, animatie en video door middel van het ontwikkelen of doorbreken van een verhaallijn.

Met oa: Giovanni Anselmo, Richard Artschwager, Pol Bury, James Lee Byars, Max Carlier, Antoon De Clerck, Robert Devriendt, Lili Dujourie, Lucio Fontana, Kees Goudzwaard, Michel Mouffe, Blinky Palermo, Sigmar Polke, Mig Quinet, Roger Raveel, Gerhard Richter, Benjamin Verhoeven

....