10. Pierrot en geraamte in een gele toga
Pierrot en geraamte in een gele toga is een goed voorbeeld. Midden in beeld prijkt een klassiek stilleven, met een kan, een bord, een fles. Uit de mistige achtergrond doemen maskers op, terwijl vooraan in beeld een skelet, een pierrot en een dwerg een gesprek voeren. Tronies gluren binnen, ze kijken tegelijk naar het tafereel en de toeschouwer.
De pierrot is een bijzonder personage. Hij duikt, als symbool van de eenzame kunstenaar, vaak op in de poëzie, literatuur en schilderkunst aan het einde van de 19e eeuw. Maar hier krijgt de figuur een extra dimensie. Door de toga met witte bef wordt duidelijk dat hier een jurist het hoge woord voert. Die draagt echter geen rode toga, zoals de hoogste rechters, of een zwarte, zoals advocaten, maar een gele. Mogelijk verwijst deze traditioneel negatieve kleur naar Ensors frustrerende ervaringen met het gerecht. In die periode is zijn moeder immers verwikkeld in een rechtszaak rond auteursrechten, en schildert Ensor ook de karikatuur Les bons juges: De Goede rechters. De skelet-jurist met een lamp leidt de Pierrot. Ensor was gehecht aan dit kleine werkje, in 1925 schilderde hij er een replica van.