Zonder Titel , 1984

Sigefride Bruna Hautman is begin jaren tachtig een opvallende verschijning binnen de Vlaamse kunstscène. Ze maakt vrijstaande sculpturen, reliëfs en poëtische reflecties op papier, vaak geïllustreerd met tekstballonnen, opvallende titels en onderschriften. Ze laat een nieuwe wind waaien, door haar kijk op de wereld en de mens én door het verkennen van driedimensionaliteit in haar werk. Woord-, beeld- en schilderkunst vloeien op organische wijze sam en tot een entiteit. Haar beelden en sculpturen in klei, plaaster of polyester bestaan uit fragmenten, gegroeid uit het onderbewuste. De natuurlijke kleur van het materiaal of de fel beschilderde delen maken het werk uiterst expressief en suggestief. Symbolische beelden als opspringende figuren, maskers, urnen, ogen, planten en watergolven roepen associaties op met de kosmos (aarde, vuur, water, lucht). Ze nodigen uit tot psychoanalytische interpretaties, maar elke rationele benadering roept nieuwe vragen op. Het geeft deze verschijningen een mythisch karakter, doordrongen van geheimzinnige spanning.