[Lino-engraving plate for an untitled composition] , 1925

In 1924 liep Servranckx’ geometrisch-abstracte periode (die begonnen was in 1921) ten einde. De kunstenaar stopte echter niet alleen met het maken van kunstwerken in een dergelijke stijl; gedurende het ganse jaar 1925 hield hij het schilderen in het algemeen even voor bekeken om zich volledig te kunnen richten op architectuur, binnenhuisinrichting en toegepaste kunsten. Deze drukplaat uit de collectie van Mu.ZEE, bestemd voor het drukken van een linogravure, vormt hier een uitzondering op. De drukplaat is tevens een vroeg voorbeeld van een ontwikkeling in Servranckx’ oeuvre die zich pas na 1925 voltrok, wanneer hij het penseel terug opnam. Die nieuwe trend in het werk van de kunstenaar houdt in dat tussen de nog steeds aanwezige geometrische vormen meer en meer organische elementen hun weg vinden in zijn schilderijen. Op die manier krijgen de kunstwerken een meer humanistische, surrealistische dimensie. Parallel met de evolutie in Servranckx’ oeuvre en hierop ook rechtstreeks van invloed is de tanende populariteit van de geometrische abstractie in België en daarbuiten van belang.