Duizeling , 1908

Wie vandaag in Oostende rondwandelt en zich tot net voorbij de Koninklijke Gaanderijen waagt, stuit op een postuum monument ter ere van Léon Spilliaert, gebaseerd op één van Spilliaerts topwerken, De Duizeling. We zien een torenachtige constructie opgebouwd uit concentrische plateaus die opdoemt uit de duisternis. Een gesluierde vrouw tracht zich staande te houden en voert een gevecht tegen de wind. De trapniveaus zijn te hoog om zich snel uit de voeten te kunnen maken. De vrouw zit gevangen in een nachtmerrie, ontsnappen is geen optie. Léon Spilliaert creëert hier een visioen van afschuw en wanhoop. De vrouw klampt zich vast aan de duizelingwekkende trap, de angst heeft haar in zijn greep. De tekening balanceert op het scherpe contrast tussen licht en donker. Met gitzwarte Oost-Indische inkt, een iets zachtere aquarel en enkele rake witte krijtlijnen weet Spilliaert de essentie van de vertigo of duizeling te vatten.