Boer met schop , 1930

Op een formaat van ongeveer twee meter hoog tekende Permeke Boer met schop, het eerste in een reeks van drie gelijke formaten met landelijke figuren. Over een periode van drie jaar vervaardigde hij De bedelaar in 1931 en De zaaier in 1933, stuk voor stuk monumentale figuren die los in het vlak zijn geplaatst en tot aan de bovenkant van het papier reiken. In tegenstelling tot beide andere werken toont Boer met schop nog het contrast tussen een lijntekening en de transparante verfbehandeling van bepaalde delen, zoals de kop en de romp. Deze werkwijze paste Permeke vaak toe en hij breidde het uit door toevoeging van andere pigmenten met een dekkend karakter zoals krijt. Wat ook vaak voorkomt in Permekes tekeningen is het grote contrast tussen goed afgewerkte delen en onafgewerkte of gesuggereerde delen. In 1922 startte de bouw van het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel, een realisatie van Victor Horta. Bij de opening van het Paleis in 1929 ging alle eer naar James Ensor. Hij kreeg een grote retrospectieve, met niet minder dan 337 schilderijen, 325 tekeningen en 135 etsen. De beginperiode van de werking van het Paleis werd gedomineerd door grote prestigieuze tentoonstellingen, georganiseerd door de bekende fotograaf Charles Leirens. Ook Permeke werd uitgenodigd. Hij kreeg in 1930 een grote tentoonstelling met ongeveer 600 werken. Dat deed de rivaliteit tussen Ensor en Permeke groeien. Permeke had iets minder dan een jaar daarvoor ook een grote retropectieve tentoonstelling bij Kunst van Heden in Antwerpen, waar hij 144 werken tentoonstelde. Permeke was heel productief in die jaren. Aan de tentoonstelling in Kunst van Heden nam ook een groep Duitse kunstenaars deel: Paul Klee, Wassily Kandinsky, George Grosz, Heinrich Campendonck, Max Ernst e.a. Het stimuleerde Permeke in zijn streven naar een vrije kunstopvatting en in het doorbreken van zijn isolement van de laatste jaren.