Viaduct , 2000

Sinds zijn studies architectuur en schilderkunst reisde Koen Van de Broek veel, door Europa, Amerika, Mexico en zelfs Korea. Altijd met zijn camera bij de hand. Hij maakt foto’s, veel foto’s. Geen cliché beelden, neen, hij richt zijn blik net naar die plekken die je om het even waar zou kunnen zien. Hij is gefascineerd door desolate, stedelijke landschappen waarin de mens zelden voorkomt, maar wel zijn sporen nalaat. Snelwegen en bruggen, rioleringen, een stoeprand, een besneeuwd boslandschap. De verhouding tot fotografie is essentieel in zijn werk, de foto's gebruikt hij als basis voor zijn schilderijen. Hij zet een foto over op een groter formaat en cadreert die op een zodanige manier, dat het schijnbaar banaal wordt. Ontdaan van overbodige details voegt hij een opmerkelijk kleurenpalet toe en speelt hij met het perspectief. Deze gestileerde werken flirten met het abstracte. Wat een indrukwekkend viaduct in een landschap kan zijn, wordt een functionele, donkere constructie met links en rechts een flard van de natuurlijke context. Het werk desoriënteert. Het schilderen van zo’n viaduct, of een goot, een brug, de hoek van een straat, reflecteert zijn grote interesse in ‘grenzen’ als thema: zo voert hij niet alleen onderzoek naar de grenzen van het schilderij als vlak, maar ook naar die uit de fysieke wereld.