Grote marine - Zonsondergang , 1885

Het oeuvre van James Ensor is uiterst divers, gaande van landschappen en portretten, tot stillevens en tekeningen én hij was zelfs geen onverdienstelijk schrijver. Wereldberoemd is hij wellicht vooral als schilder van hilarische maskerades en groteske persiflages. Maar in het begin van zijn carrière is hij een van de grote negentiende-eeuwse realisten en omarmt hij het pleinairisme, het in open lucht schilderen. Ensor houdt van de Noordzee en schildert gedurende enkele jaren, van 1880 tot 1885, intensief marines. Hij woont in Oostende op amper vijftig meter van de zee en observeert er elke dag de wolken, de nevel en wind en de eindeloze licht- en kleurschakeringen. Als niemand anders verkent hij de mogelijkheden van licht en hoe dat in een veelheid van kleuren weer te geven. In een van de grotere doeken van Ensor, Grote Marine, trekt een hevige regenbui over zee. Het donkere onweer wordt bij Ensor een kleurijk tafereel met blauw, grijs, wit en tal van schakeringen van bruin en oranje. Wat een schouwspel! Ensor richt zijn aandacht volledig op de weergave van licht en kleur en op zijn persoonlijke ervaring van die werkelijkheid, op de emotie en expressie ervan. Op latere leeftijd beschrijft hij licht als ‘de koningin van onze zintuigen, het licht verlicht ons, het blaast ons leven in en wijst ons nieuwe wegen aan die leiden naar vreugde en gelukzaligheid’. Ensor, de meester van het licht!