Carnaval , 1952

Een jaar voor zijn dood schildert Brusselmans het veelkleurige en drukbevolkte doek Carnaval. In zijn laatste jaren vervangt de kunstenaar de strenge soberheid die zijn werken typeren door een haast uitzinnige theatraliteit. De volkse aard van zijn blik wordt in dit schilderij extra dik en kleurrijk - op het karikaturale af - in de verf gezet. Terzelfdertijd grijpt Brusselmans met de roze vrouwenfiguur terug naar zijn veelvuldige naaktportretten.