De drie Gratiën , 1949

Sinds 1938 tekende Permeke regelmatig meer dan levensgrote tekeningen van vrouwelijke naakten naar model. Hij concentreerde zich verder op het ontwikkelen van zijn techniek: een gemengde techniek, met houtskool en kleurpigment, gebonden met terpentijn of water. Het gaf de vrouwelijke naakten meer volume en beweging. Deze tekeningen dienden vaak als een voorontwerp voor zijn sculpturen, zoals bij Niobe en ook hier bij De drie gratieën waarvan hij een bronzen beeld realiseerde het geval was.