Qu'est-ce qu'on mange? , 1959

Zijn naam doet wellicht vooral een belletje rinkelen door het grote beeld dat hij van de legendarische boef Jan De Lichte maakte, dat meet maar liefst 3,3m, maar Roel D’Haese is zonder meer een van dé belangrijkste naoorlogse beeldhouwers in België. In het begin van zijn carrière legt hij zich volledig toe op het steenkappen, maar 1953 luidt een ommekeer in. Aanhoudende rugklachten dwingen hem immers over te stappen op smeedwerk, en vanaf 1955 verschuift zijn focus naar de bronsgiettechniek. Al in 1954 ontvangt hij de Prijs Jonge Belgische Beeldhouwkunst en ook in de daaropvolgende jaren schittert zijn werk in volle glorie … tijdens de Biënnale van Venetië, op Documenta, Expo 58, in het Parijse Musée des Arts décoratifs … Ver verwijderd van de klassieke opvattingen binnen de beeldhouwkunst, maakt hij bijna spelenderwijs sculpturen. Hij improviseert met vorm, licht en schaduw, kleur en patine, en realiseert unieke bronzen beelden met de verloren was techniek. Zijn favoriete thema, de menselijke figuur, vervormt hij met een grimmige fantasie. Vreemde elementen combineert hij tot een grotesk geheel. Zowel vaak tijdloze figuren uit de mythologie of godsdienst, als de actualiteit en maatschappij inspireren hem. Zo maakt hij in 1961 een beeld voor de vermoorde Kongolese eerste minister Lumumba. Ook zijn beeld van Jan De Lichte brengt een hevige politieke discussie op gang. Niet alleen als beeldhouwer, ook als grafisch kunstenaar drukt hij zijn stempel op het Vlaamse kunstenlandschap. Tussen 1957 en 1980 ontwikkelt hij een omvangrijke collectie grafiek, waarin zijn werk als beeldhouwer doordeemstert. Via beide kunstvormen nodigt hij je uit in zijn barokke, dubbelzinnige wereld op de grens van het menselijke en het dierlijke.