Still Light , 1992

Sinds de late jaren '60 werkt Lili Dujourie aan een oeuvre dat beweegt tussen schilderkunst en sculptuur, fotografie en video, tussen abstractie en figuratie, met zo lijkt het contrasterende materialen als marmer, staal, keramiek, papier en fluweel. Ze is in haar poëtische werk steeds op zoek naar een soort van tussenruimte. Ze verkent thema’s als herinnering, verlies, vergankelijkheid en kwetsbaarheid, de relatie tussen natuur en cultuur, het verstrijken van de tijd. Als kijker ervaar je een subtiel spel tussen aan- en afwezigheid, afstand en nabijheid, illusie en realiteit, beweeglijkheid en stilstand. Licht vs. schaduw en natuur vs. cultuur staan centraal in Stillicht, een uitgepuurde vloersculptuur in witte en donkere marmer. Een materiaal dat zowel een culturele als een geldelijke rijkdom oproept. Het werk toont het licht dat door een raam schijnt en schaduwen op de vloer tekent. De verschillende lagen marmer weerspiegelen hoe de tijd verstrijkt en andere schaduwen opdoemen. Ondanks het robuuste manier slaagt Dujourie er op sublieme wijze in, door met de sensualiteit en directheid van het materiaal te spelen, een vluchtig verschijnsel als licht te vatten in deze sculptuur.