Opus 13 , 1924

Servranckx schilderde dit werk, dat als alternatieve titel 'Koele weiden achter hete bakstenen gevels in de zomerzon heeft', gedurende zijn periode van de 'Zuivere Beelding' (1921 – 1924). Tijdens die jaren werkte de kunstenaar in een geometrisch-abstracte, constructivistische stijl. De meest abstracte en sobere werken in Servranckx’ oeuvre situeren zich op het einde van die periode, in 1924. Die schilderijen, waarvan Opus 13 een voorbeeld is, hebben een kenmerkende verticaal-horizontale structuur die fel doet denken aan de esthetiek van De Stijl. In tegenstelling tot het doctrinaire karakter van die kunstbeweging, wendde Servranckx naast horizontale en verticale rechthoeken echter ook andere geometrische vormen aan. Dit is bijvoorbeeld te zien in het gebruik van de driehoeken in de linkerbovenhoek van Opus 13. Ook liet de kunstenaar in zijn schilderijen de geometrische vormen elkaar overlappen, wat een zwevend effect teweegbrengt. Dit is ook het geval bij Opus 13, waar de rechthoeken, geschilderd in warme kleurtonen, het idee oproepen van een onbegrensde, drijvende ruimte.