Kübaa , 1964

De in Parijs geboren Jean Rets verhuist op jonge leeftijd naar Luik, waar hij rond 1920 een schildersopleiding volgt aan de Academie voor Schone Kunsten. In 1945 sluit hij zich aan bij de Association pour le Progrès Intellectuel et Artistique de la Wallonie, de Waalse tegenhanger van La Jeune Peinture Belge. Beide verenigingen willen de internationale en progressieve stromingen introduceren binnen de toenmalige kunsten. Jean Rets toont al vroeg een voorliefde voor puur plastisch onderzoek. Zijn stijl, dicht bij het kubisme, ontwikkelt zich in de jaren veertig - geïnspireerd door de Italiaanse schilder Alberto Magnelli en de Frans-Hongaarse kunstenaar Victor Vasarely - naar een steeds geometrischere en strengere abstractie. Hij raakt kort nadien bevriend met Jo Delahaut, een van de spilfiguren van de geometrische abstractie in België en is lid van groepen als Art Abstrait, Formes en Art Construit. In 1954 ondertekent hij zelfs het manifest van het Spatialisme, een Italiaanse beweging die nieuwe technologieën, zoals neonverlichting en televisie, wil gebruiken in de kunst. In 1962/63 lijkt Rets een ultiem evenwicht gevonden te hebben en gebruikt hij een warmer kleurenpalet. Zijn zoektocht naar de verhouding tussen kleuren en vormen blijft een constante. Het werk Kübaa uit 1964 bouwt qua compositie verder op die voorgaande jaren; de vormen bevinden zich perfect uitgebalanceerd op het beeldoppervlak. Maar de kleuren zijn opnieuw wat soberder en donkerder. Je oog valt hierdoor meteen op het kleurrijkste element in de compositie, de blauw-gouden cirkelvorm.