Naakt aan het venster , 1938

Staand voor het raam, staart een jonge vrouw peinzend voor zich uit. De lichaamsvormen zijn volumineus en bovendien erg vereenvoudigd: het bovenlijf bijna halfrond, het hoofd ovaal. Een gordijn is zoals gewoonlijk opzij geschoven, langs de vrouw wordt onze blik naar buiten geleid, naar een dorpsgezicht met kerktoren. Naast het karakteristieke mensentype, gebruikt De Smet ook eigen beelden voor het huis, de boom, de wolken. Het huis is herleid tot een kubieke vorm en diagonaal in de voorstelling geplaatst. De drie vlakken van de voorgevel, de zijgevel en het dak zijn constructieve elementen. De kerktoren neemt de grondvorm van een cilinder aan. De zon is een eenvoudige schijf, evenals de blos op de wang en de vrouwenborst.